Er zijn van die kantelmomenten in een leven die je niet ziet aankomen. Opeens is alles anders. Voor Saar komt dat moment na een bezoek aan de kinderarts. Haar zoontje Daan, drie jaar, is al een tijdje vermoeid. Niks ernstigs, misschien een tekort aan vitaminen, denkt Saar. De dokter zou wel uitsluitsel brengen.* Een paar uren later komen de bloedresultaten binnen; en die zien er niet goed uit. Daan wordt meteen doorverwezen naar het UZ Brussel.

Daan heeft leukemie, kanker van de witte bloedcellen

Saar vertelt: “Daan zat net in de eerste kleuterklas ... en belandde toen rechtstreeks in het ziekenhuis. Hij was zó kwaad in het begin. Hoe zou je zelf zijn? Dokters en verpleegkundigen komen je isolatiekamer binnen in een vreemd pak, ze willen je temperatuur en bloeddruk meten, een prik geven om je bloed te testen, vragen stellen…”

Niet alleen voor kleine Daan wordt alles anders. Ook de rest van het gezin komt in een storm terecht. Iedereen wordt op slag geleefd in functie van de ziekte. Alles wat vanzelfsprekend is voor een normaal gezin, valt ineens weg. Van het ene moment op het andere komen ze in een sociaal isolement terecht.

Mama Saar: “Plots stond onze hele wereld stil. Ook voor Zoë, zijn grote zus, was de impact groot. Vóór Daans ziekte legde ik haar elke avond te slapen. Dat kon niet meer want ik was in het ziekenhuis met Daan. Samen aan de keukentafel eten en de dag overlopen, ’s avonds voor het slapengaan nog wat tv kijken en knuffelen in de zetel ... Al onze rituelen werden onderbroken. Je valt als gezin uit elkaar.”

Het thuisgevoel van De Appeltuin

Gaandeweg vindt Daan zijn weg in ons ziekenhuis. Zodra zijn medische toestand het toelaat, mag hij ook naar De Appeltuin. Dit wordt zijn nieuwe leefwereld. Hij maakt er nieuwe vrienden, en daar hoort ons personeel intussen ook bij.

Saar benadrukt het belang van warme menselijkheid, in een ongewone situatie: “De mensen in De Appeltuin volgen de hele ziektetermijn van je kind mee: ze kennen je kind door en door. Daan houdt bijvoorbeeld van dino’s. Maar geen gewone dino’s; ze mogen er best een beetje stout uit zien. Zoals de T-Rex. Wel ... die mensen van De Appeltuin wéten dat en spelen erop in. Daarom vertrouw je hen je kind toe. Het zit ‘m in die kleine dingen. Als je tekening wordt opgehangen aan de muur ... daar krijg je als kind moed van. En wij trouwens ook!”

Die warme woorden van Saar zijn ook een compliment aan onze trouwe schenkers. Die zorgen er namelijk mee voor dat kinderen zich thuis voelen in De Appeltuin. Zo is er een ontspanning- en ontmoetingsruimte waar ook ouders welkom zijn voor een geruststellende babbel met elkaar of met een psycholoog.

Aan die ruimte heeft Saar enorm veel gehad: “Je kent al die andere ouders niet, maar je praat over cortisone, een medicament voor leukemiepatiënten, en voilà: iedereen begrijpt waarover je het hebt. Terwijl zelfs je beste vrienden dan niet weten wat je bedoelt!”

Het idee van Daan: een cinema voor alle kinderen!

Elke dag proberen we nog meer in te spelen op de noden van onze jongste patiënten. Want hun diagnoses zijn niet min: immuundeficiëntie, mucoviscidose, epilepsie, diabetes ...

Daan, onze kleine held, bracht iets aan het licht. Op moeilijke momenten, wanneer hem de energie ontbrak om te spelen, trok hij zich graag terug. Dan nestelde hij zich in de living en keek hij naar een mooie film uit de DVD-kast van De Appeltuin. Eventjes rusten, eventjes ontsnappen naar een andere wereld.

Dat plezier wilde deze kleine jongen delen met zijn zusje en mama en papa, en zijn vele vriendjes in De Appeltuin. Hij hoopte dan ook op een groot scherm en vers gemaakte popcorn uit onze keuken. Net zoals in de bioscoop!  Dat plezier hebben we hem toen niet kunnen gunnen. Want de oude projector, die we recupereerden van een vergaderzaal, is stuk. We willen de wens van Daan alsnog waarmaken. Is het niet meer voor hem, dan wel voor alle andere kinderen die na hem zullen volgen.

Help jij mee om de cinemasfeer binnen te halen in De Appeltuin? 

Jij brengt ouders en kinderen samen in De Appeltuin voor een leuke tekenfilm, een grappige serie, een spannende match van de Rode Duivels ... om zo even alle zorgen te vergeten. Wat hebben we daarvoor nodig?

• Een full HD-projector: 449 euro.
  • Zodat ook de allerkleinsten een perfect beeld hebben.
• Home cinema systeem: 269 euro.
  • Voor geluid dat je helemaal onderdompelt.
• Modulaire hoekbank: 1.695 euro.
  • In deze zetel vindt iedereen gegarandeerd een knus plekje.
  • Het materiaal is ook makkelijk te ontsmetten.
• Een pakket van 20 HD-films: 300 euro.
  • De grootste klassiekers voor jong en oud.

Alles opgeteld komen we uit op 2.713 euro. Dat is een aanzienlijk bedrag, maar met jouw hulp kunnen we dit verzamelen. Daarom vragen we jou om een stukje te bekostigen. Dankzij gulle mensen zoals jij komt de cinema naar De Appeltuin! Klik hier om De Appeltuin te steunen.

En hoe gaat het intussen met Daan? Zijn behandeling is beëindigd en hij komt maandelijks op controle. We geven zijn mama graag het laatste woord: “Ik deel mijn verhaal, omdat De Appeltuin mij zo dierbaar is. Ik kan me niet voorstellen dat er ziekenhuizen bestaan waar géén Appeltuin is. Ik hoop dat ook de schenkers de werking blijven steunen, want deze magische plek heeft voor ons het verschil gemaakt.”

*Daan, Saar en Zoë zijn pseudoniemen. Hun verhaal is echt, maar omwille van hun privacy hebben we hun namen aangepast. Dank voor het begrip.